Metody antykoncepcji

Damska prezerwatywa została opracowana w 1992 roku jako odpowiednik prezerwatywy męskiej – też jest jednorazowego użytku, zakłada się ją przed stosunkiem, zabezpiecza przed ciążą i chorobami przenoszonymi drogą płciową. Jest wykonana z gumy poliuretanowej (o grubości 0,03–0,07 mm) i pokryta silikonowym środkiem nawilżającym. Niestety, jak wszystkie prezerwatywy jest podatna na pękanie i zsuwanie. Prezerwatywa dla kobiet to długa (około 15–20 cm), przezroczysta, miękka osłonka wyposażona w dwa elastyczne pierścienie. Mniejszy (zamykający prezerwatywę) wsuwa się głęboko do pochwy, tak aby pokrył szyjkę macicy. Drugi pozostaje na zewnątrz, chroniąc tym samym wejście do pochwy. Co ciekawe, prezerwatywę damską można założyć nawet godzinę lub dwie przed planowanym stosunkiem seksualnym – dzięki temu pod wpływem ciepła dopasuje się ona do wnętrza pochwy, a ponadto da szansę na bardziej spontaniczny seks niż w przypadku, gdy to mężczyzna zakłada prezerwatywę.

Skuteczność stosowanej metody przy prawidłowym przestrzeganiu zaleceń producenta jest zadowalająca (wskaźnik Pearla: 5,0), natomiast spada, jeśli nie używa się prezerwatywy prawidłowo (wskaźnik Pearla: 21,0). Oznacza to, że w pierwszym przypadku wśród 100 kobiet stosujących tylko tę metodę antykoncepcyjną przez jeden rok pięć zaszło w ciążę, a w drugim – aż 21.
Warto podkreślić, że równocześnie stosowanie prezerwatywy i środków plemnikobójczych nie zwiększa skuteczności antykoncepcyjnej tych metod.

Bywają prezerwatywy damskie, które można założyć do ośmiu godzin przed planowanym stosunkiem i pozostawia się je w pochwie do sześciu godzin po jego zakończeniu. Co więcej, producenci wskazują, że taka prezerwatywa może być stosowana wielokrotnie!