Antykoncepcja

Antykoncepcja po 35. roku życia

Okres płodny kobiet obejmuje czas od wystąpienia pierwszej miesiączki do okresu menopauzy. Jest to kilkudziesięcioletni przedział, gdy kobieta może zajść w ciążę i tym samym może chcieć się przed nią uchronić. U kobiet aktywnych seksualnie potrzebne jest więc stałe, stosowane przez całe lata zabezpieczenie. Razem z wiekiem pacjentki zmieniają się jej przyzwyczajenia, oczekiwania i wymagania związane ze stosowaną antykoncepcją. U kobiet powyżej 35. roku życia dobór preparatów antykoncepcyjnych będzie z pewnością różnić się od tych proponowanych nastolatkom. Wybór padnie na te leki, które najlepiej odpowiedzą na potrzeby tej grupy pacjentek.

Pierwszym pytaniem, które pacjentka otrzyma w gabinecie lekarskim, będzie zagadnienie dotyczące macierzyństwa.

Jeśli kobieta planuje ciażę w niedalekiej przyszłości, wybór padnie z pewnością na preparaty krótkodziałające. Ma to jeden cel – szybki powrót do własnych, regularnych cykli miesiączkowych i pełna płodność w możliwie krótkim czasie po odstawieniu preparatu antykoncepcyjnego. Wybór jest tu bardzo szeroki – tabletki, plastry, krążki dopochwowe – wachlarz możliwości, który pozwoli każdej użytkowniczce dobrać dla siebie odpowiedni preparat. Jeśli natomiast pacjentka uzna, że nie myśli już o powiększaniu rodziny, można jej zaproponować leki długodziałające. Również i na tym polu wybór jest duży – od zastrzyków antykoncepcyjnych (3 miesiące skuteczności antykoncepcyjnej), przez implanty (na 3 lata), po wkładki domaciczne (na 3 lub 5 lat).

Pod uwagę należy wziąć również palenie papierosów. Należy pamiętać o tym, że ryzyko zaburzeń w układzie krzepnięcia wzrasta po 35. roku życia. Co ważne, u palących jest ono jeszcze wyższe, naturalnym wydaje się więc wybór preparatu jednoskładnikowego dla tych kobiet. Preparaty te w zdecydowanie mniejszym stopniu podnoszą to ryzyko. Mimo tego, że wśród młodszych kobiet odsetek palaczek spada, to notuje się nadal niepokojąco wysoki procent kobiet palących po 35. roku życia. Ostrożność w doborze preparatu powinna być dobrze zrozumiana przez pacjentkę, a chęć rzucenia palenia winna być dla niej priorytetem. Zysków nie sposób przecenić.

Masa ciała i choroby towarzyszące modulują w znaczący sposób wybór metody antykoncepcyjnej. Pacjentki, u których stwierdzono w przeszłości problemy z układem krzepnięcia pod postacią zakrzepicy, udaru czy zawału serca, należy traktować z należytą ostrożnością, a dobrany preparat nie powinien zwiększać ryzyka podobnych epizodów w przyszłości.

Stale wydłużający się okres aktywności seksualnej u kobiet niesie za sobą konieczność zaplanowania kompleksowej ochrony antykoncepcyjnej. Każda dobrze dobrana metoda, będąc jednocześnie bezpieczną, pozwoli cieszyć się z bliskości z partnerem bez obaw o niechcianą ciążę.